واریکوسل
- واریکوسلکتومی به برداشتن عروق متورم داخل کیسه بیضه که واریکوسل نامیده می شود، اطلاق می شود.
- واریکوسلها بیشتر در سمت چپ بیضه شایع هستند و معمولاً دارای علائم نمی باشند ولی گاهی اوقات سبب ایجاد درد می شوند که ماهیت این دردها از درد تیز و شدید تا احساس یک ناراحتی مبهم در ناحیه بیضه ها، متغیر بوده، با ایستادن یا انجام فعالیت فیزیکی بدتر می شود، معمولاً در طول روز بدتر شده و با دراز کشیدن بهتر می شود.
شیوع واریکوسل
- تقریباً 15% از جمعیت مردان دارای واریکوسل هستند ولی در پسران در سنین قبل از بلوغ ناشایع است.
- شیوع واریکوسل در مردان دارای ناباروری اولیه، 35% و در مردان دارای ناباروری ثانویه، 75 الی 80 % می باشد.
علل ایجاد واریکوسل
- معمولاً علل ایجاد واریکوسل به طور قطعی مشخص نیست.
- این احتمال وجود دارد که واریکوسل به عللی نظیر اختلال در جریان خون عروقی که خون را به بیضه ها می رسانند و یا خون را از آن خارج می کنند، ایجاد شود.
- همچنین واریکوسل ممکن است در اثر اختلال در عملکرد صحیح وریدهای بیضه ایجاد شود.
تشخیص واریکوسل
- واریکوسل معمولاً با معاینه فیزیکی و انجام مانور والسالوا در حالت ایستاده توسط اورولوژیست قابل تشخیص است.
- ولی در صورتیکه پزشک با معاینه به نتیجه قطعی نرسد، ممکن است سونوگرافی بیضه درخواست گردد.
درمان واریکوسل
- واریکوسل درمان دارویی ندارد.
- در مواردی که واریکوسل منجر به درد یا ناباروری شده است، انجام جراحی پیشنهاد می شود که جهت انجام آن جراحی میکروسرجیکال ارجح می باشد.
- در این پروسیجر با کمک میکروسکوپ برش های کوچکی در حد یک اینچ یا کمتر بر روی وریدهای گشاد شده بیضه زده شده و ترمیم انجام می شود.
- استفاده از میکروسکوپ از آسیب رساندن به شریانهای بیضه حین عمل، پیشگیری کرده همچنین به جراح در تشخیص و حفظ عروقی که مایعات اطراف بیضه را خارج می سازند، یاری می رساند. این نکته در پیشگیری از ایجاد تورم به علت تجمع مایع در اطراف بیضه بعد از جراحی – که هیدروسل نامیده می شود- ، بسیار حائز اهمیت است.
- واریکوسلکتومی میکروسرجیکال یک پروسیجر سرپایی است و بیمار همان روز عمل، مرخص می شود.