نمونه برداری از مایع آمنیون(آمنیوسنتز)

• انجام مطالعات ژنتیکی قبل از تولد جنین (مهمترین علت)
• تشخیص ناهنجاریهای لوله عصبی
• ارزیابی بلوغ ریه جنین
• ارزیابی عفونت جنینی
• ارزیابی خون و پلاکت جنین و تشخیص شدت آنمی همولیتیک در جنین
• تشخیص هموگلوبینوپاتی های جنینی

گاهی آمنیوسنتز به منظور مقاصد درمانی انجام می شود که از آن جمله می توان به خارج نمودن مایع آمنیوتیک اضافی در موارد پلی هیدرآمنیوس اشاره کرد.

زمان انجام آمنیوسنتز

• انجام آمنیوسنتز به منظور مطالعات ژنتیکی قبل از تولد، در هر زمانی بعد از 11 هفتگی امکان پذیر است ولی بهتر است بین 15 هفتگی تا 18 هفتگی انجام شود.
• انجام آمنیوسنتز قبل از هفته 15، شانس سقط جنین و ایجاد عوارضی ازجمله عدم تشخیص صحیح، عدم رشد گوش میانی و پا چنبری را زیاد می کند و لذا توصیه نمی شود.
• انجام آمنیوسنتز دیرتر از 18 هفتگی نیز پایان دادن به حاملگی در صورت شناسایی ناهنجاری در جنین را با مشکل مواجه می کند.

زمان جوابدهی

بر اساس نوع تست ژنتیکی که روی نمونه انجام می شود، زمان جوابدهی متفاوت است.

• در صورت انجام کاریوتیپ و بررسی کامل کروموزومها:  جوابدهی،7 الی 14 روز بعد از نمونه گیری است. 
• در صورت بررسی کروموزومهای محدود (کروموزومهای 13، 18، 21 و X و Y ): جوابدهی، 1 الی 2 روز بعد از نمونه گیری است.
• در صورت بررسی کروموزومها و شناسایی نقاط حذف و اضافه روی آنها: جوابدهی،3 الی 5 روز بعد از نمونه گیری است.

توجهات قبل از انجام آمنیوسنتز

• داشتن برگه معرفی از پزشک معالج مبنی بر لزوم انجام عمل آمینوسنتز
• داشتن فرم پذیرش از آزمایشگاه ژنتیک و انجام هماهنگی های لازم با آزمایشگاه ژنتیک
• گرفتن ظرف نمونه گیری از آزمایشگاه ژنتیک
• پرکردن فرم رضایت مخصوص و امضاء آن توسط زوجین
• قطع مصرف آسپرین از 72 ساعت قبل از عمل و آمپول هپارین از 24 ساعت قبل از عمل (در صورت استفاده)
• انجام سونوگرافی جهت اطمینان از زنده بودن جنین، ارزیابی پوزیشن جفت و جنین، بیومتری جنین و ارزیابی مایع آمنیوتیک
• استحمام و شیو شکم
• نیاز به ناشتا بودن نیست.
• نداشتن زیور آلات، جواهرات، گل سر، ساعت و ... موقع ورود به اتاق عمل
• عدم استفاده از لوازم آرایشی و لاک ناخن موقع ورود به اتاق عمل
• نداشتن عینک، دندان مصنوعی، سمعک، لنز و پروتز ناخن موقع ورود به اتاق عمل
• خالی کردن مثانه بلافاصله قبل از ورود به اتاق عمل

نحوه انجام آمنیوسنتز

• بیمار در اتاق جراحی، روی تخت صاف دراز می کشد و محوطه شکم بیمار با محلول ضدعفونی کننده شستشو داده شده و پوشیده می شود.
• سپس جراح با هدایت سونوگرافی، یک سوزن بلند را از طریق جدار شکم به درون رحم، جایی به دور از جفت و جنین، در محل تجمع مایع آمنیوتیک فرو برده و چند سی سی مایع آمنیوتیک را با استفاده از سرنگی که به سوزن متصل است، به درون سرنگ می کشد و سپس نمونه را به آزمایشگاه ژنتیک ارسال می کند.
• سپس مجدداً بیمار جهت ارزیابی قلب جنین و اطمینان از زنده بودن جنین، سونوگرافی می شود.
• لازم به ذکر است انجام این عمل نیاز به بیهوشی عمومی ندارد و بیماردر جریان عمل، کاملاً هوشیار است ولی در صورتیکه بیمار مضطرب باشد ، نیاز به نمونه گیری از قسمتهای پایین رحم باشد، بیمار سابقه کرامپهای قاعدگی داشته باشد یا قبلاً آمنیوسنتز انجام داده باشد، به بیمار بی حسی موضعی داده می شود ولی باید به این نکته توجه داشت که بی حسی موضعی فقط می تواند در محل ورود سوزن به پوست بی حسی ایجاد کند و بیمار موقع عبور سوزن از عضله رحم، درد را احساس خواهد نمود.
• کرامپهای رحمی، لکه بینی گذرا و دفع چند قطره مایع آمنیوتیک از طریق واژینال محتمل است.